Corsica

Corsica is een oogstrelend eiland zuidelijk van het Franse vasteland. Sinds 1876 hoort het bij Frankrijk, maar het onafhankelijkheidsgevoel zit bij de trotse, soms wat stugge, bewoners nog altijd ingebakken. Het landschap bestaat uit groene bergen en dalen. Machtig mooi, met als hoogtepunt Monte Cinto.

Je kunt per vliegtuig naar het eiland en vanuit Franse en Italiaanse havens varen dagelijks tientallen veerboten naar het Île de Beauté, het eiland der schoonheid. Het avontuur begint al in de haven, met lichtjes op de kade, druk gebarende verkeersregelaars en hectiek op de autodekken. Overdag is de kans groot op dolfijnen rond de boot, ’s nachts op een overdonderende sterrenhemel.

Het eiland is grillig, ruig en bergachtig.  In de zomer is het druk op de smalle wegen, dus neem de tijd!

Corsica is als een klein werelddeel op zich, met de mysterieuze prehistorische menhirs van Filitosa, de dieprode rotsen van de Calanche van Piana, de duik- en snorkelplekken in de azuurblauwe zee, bergtoppen van meer dan tweeduizend meter hoog in het binnenland en de woestijnachtige leegte van het noordwesten.

Alle stadjes zijn op hun eigen manier bijzonder en bezienswaardig. 'Pianu, pianu' (rustig, rustig) is een veel gehoorde kreet op Corsica. Het geeft aan hoe het tempo in de dorpen en steden is. Er zijn regio’s waar wijngaarden het landschap domineren, en er zijn dalen vol kastanjebomen. Kastanjemeel is een populair ingrediënt voor koekjes en brood, maar geeft ook smaak aan het bekendste bier van Corsica, Pietra.

Een bekende Corsicaan is Napoleon. Het eiland hoorde nog geen jaar bij Frankrijk toen de beroemdste Fransman aller tijden in Ajaccio ter wereld kwam. De stad eert de keizer met standbeelden en talloze vernoemingen, zijn geboortehuis is een museum.